Wiosenna Biesiada Poetycka

Regionalne Centrum Kultur Pogranicza i Klub Literacki zapraszają 23 marca o godzinie 18.00 na pierwsze w tym roku spotkanie z żywym słowem – Wiosenną Biesiadę Poetycką.

RCKP w Krośnie – 23 marca 2020, godzina 18.00. Wstęp wolny

Kobieta i mężczyzna – spotkanie z poezją miłosną”
Dariusz Jakubowski – słowo
Katarzyna Thomas – sopran
Piotr Szafraniec – fortepian
W programie utwory:E. Dickinson, W. Szekspir, K.K. Baczyński, W. Szymborska, K.I. Gałczyński, C.P. Baudelaire, T. Hardy, Z. Krasiński, John Donne
Wymiana natchnienia – spotkanie w gronie poetów i przyjaciół poezji

Kobieta i mężczyzna, czyli powiedz mi, jak mnie kochasz…”

Kobieta i mężczyzna jest kolejnym przedsięwzięciem z cyklu Spotkania. Tym razem Dariusz Jakubowski wraz z muzykami: śpiewaczką Katarzyną Thomas i pianistą Piotrem Szafrańcem, proponują nam lekką, poetycko-muzyczną podróż w poszukiwaniu spełnienia w miłości. Miłosne tematy w poezji od E. Dickinson, biblijnej, zmysłowej Pieśni nad Pieśniami, szekspirowskich Sonetów, po współczesnych Szymborską, Gałczyńskiego czy Baczyńskiego. Baudelairowskie namiętności dziewiętnastowiecznego Paryża, peronowe rozstania Thomasa Hardy’ego, ożywcze dotknięcie przywracające sens pustej rzeczywistości opisane przez Z. Krasińskiego. Zajrzymy też do renesansowej alkowy, by zerknąć na „dworski streaptease”, z wdziękiem, dowcipnie uchwycony przez Johna Donne’a, a przetłumaczony przez Stanisława Barańczaka.

Ten eklektyczny patchwork jest świadomym wyborem również w muzyce. Obok legendarnego motywu z filmu Michela Legranda Kobieta i mężczyzna, równie popularnych tematów z Love story czy Amelii, melodii Marka Grechuty, usłyszymy też popularne w artystycznych salonach paryskiej bohemy miniatury/etiudy Ericka Satie, miłosną arię Mimi z Cyganerii Pucciniego czy neoromantyczną pieśń Ryszarda Straussa.

Kobieta i mężczyzna… to wspólna z widzami podróż przez style i epoki, mieszająca formy, by tym bardziej wydobyć sens, bo formy i kostiumy się zmieniają, a archetypiczny sens pozostaje wieczny. Sens połączenia człowieka z człowiekiem nie w namiętnym zmaganiu, walce o dominację płci, a w harmonijnym obdarowywaniu w wolnym wyborze. Miłość, to ów szekspirowski „(…) znak wzniesiony wiecznie nad bałwany, bez drżenia w twarz patrzący sztormom i cyklonom/gwiazda zbłąkanych łodzi”. Przychodzi spoza czasu i przestrzeni, z innego porządku, ale tu na ziemi ma się urealnić.

Dariusz Jakubowski

fot. Agencja Artifex

Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie (1984). Wiceprezes Zarządu Związku Artystów Scen Polskich (2006-2014). Szerokiej publiczności znany z licznych ról w serialach i filmach. Przez trzydzieści lat związany z Centrum Sztuki Studio w Warszawie, gdzie jako student IV roku zagrał w przedstawieniu „Affabulazione” Pasoliniego w reżyserii Tadeusza Łomnickiego. Oficjalnym debiutem artysty było „Przedstawienie pożegnalne” Mullera w reżyserii Bogusława Lindy. Spektakl ten nagrodzono na Festiwalu „Ateny stolicą kulturalną Europy” (1985). Odbył szereg tournée artystycznych. Występował na prestiżowych scenach (np. Teatr na Tagance w Moskwie, paryska Olympia) i festiwalach teatralnych w Europie, a także w Izraelu, Australii, Japonii, na Tajwanie i w Singapurze. W Teatrze Studio współpracował m.in. z reżyserami: Jerzym Grzegorzewskim, Mariuszem Trelińskim, Guido de Moor, Peterem Schweitzerem, Jerzym Kaliną, Leszkiem Mądzikiem, Maciejem Wojtyszką, Agnieszką Lipiec-Wróblewską, Zbigniewem Brzozą, Magdaleną Łazarkiewicz, Agatą Dudą-Gracz, Stasysem Eidrigeviciusem, Grzegorzem Bralem. Owocem zainteresowań i współpracy z teatrem niezależnym był m.in. występ w roli Dionizosa w „Bachantkach” Eurypidesa na offowej scenie Southwark Playhouse w Londynie i na Festiwalu M. Czechowa w Forest Row w Anglii.

Współpracuje z filmem niezależnym, uczestniczy w działaniach performatywnych na styku teatru, muzyki alternatywnej i sztuk wizualnych (np. na zaproszenie Kawalerów Błotnych brał udział w spektaklu muzycznym „Kawalerowie w raju” w ramach Festiwalu Warszawskie Spotkania Muzyczne). Współpracował też z raperem Pezetem.

Brał udział w produkcjach filmowych takich reżyserów, jak Krzysztof Kieślowski, Lech Majewski, Andrzej Konic, Janusz Majewski, Andrzej Trzos-Rastawiecki, Feliks Falk, Wojciech Wójcik, Jerzy Zalewski, Witold Orzechowski, Michał Rosa, Bogusław Wołoszański, Piotr Wereśniak, Maciej Ślesicki.

Zapraszany do współpracy przez filharmonie i orkiestry symfoniczne. W Filharmonii Narodowej w Warszawie wykonał z Orkiestrą FN pod batutą Łukasza Borowicza partie narratora w „Pocałunku wieszczki” Strawińskiego, w „Historii Babara” Poulenca i „Najbardziej niewiarygodnej historii” Wernera. Realizował także partię narratora w „Impresji na początek drogi” Buczyńskiego z Orkiestrą Kameralną Filharmonii Narodowej. W Filharmonii Śląskiej w Katowicach wykonał z Orkiestrą Filharmonii Śląskiej partię narratora w „Piotrusiu i wilku” Prokofiewa. Z Orkiestrą Sinfonia Varsovia realizował partię narratora w oratorium „Siedem ostatnich słów Chrystusa na krzyżu” J. Haydna, zaś na Festiwalu Folle Journée partię narratora w „Historii żołnierza” Strawińskiego.

Zapraszany do udziału w uroczystych koncertach TVP, np. „Moją Ojczyzną jest Polska podziemna”, „Wolność we krwi” czy Koncert wigilijny z udziałem pary prezydenckiej.

Jest twórcą spektakli łączących muzykę i słowo, które prezentował m.in. w Rzymie pod honorowym patronatem Ambasadora RP przy Stolicy Apostolskiej, w Teatrze Studio w Warszawie, Teatrze Osterwy w Gorzowie Wielkopolskim, filharmoniach: Narodowej, Podkarpackiej, Sudeckiej i Świętokrzyskiej, na Festiwalu Muzyki Dawnej na Zamku Królewskim w Warszawie, Festiwalu Chopiniana w Łazienkach Królewskich w Warszawie, na Festiwalu Muzyki Organowej i Kameralnej w Słupsku, na koncertach Towarzystwa im. Fryderyka Chopina, w Muzeum Literatury w Warszawie.

Dla Estrady Kameralnej Filharmonii Narodowej tworzył autorskie programy muzyczno-literackie. Prowadzi warsztaty aktorskie. W Szkole Wajdy brał udział w warsztacie „Współpraca scenarzysty z reżyserem i aktorem”. Wielokrotny juror nagrody warszawskiego środowiska teatralnego Feliksy Warszawskie. Wraz ze śpiewaczką Katarzyną Thomas jest twórcą Artystycznych Salonów.

Katarzyna Thomas – sopran

fot. Agencja Artifex

Absolwentka Royal Academy of Music w Londynie i Akademii Muzycznej w Warszawie. Jej zainteresowania i technika wokalna pozwalają na wykonywanie szerokiego repertuaru, od późnego renesansu aż po współczesność. Występowała zatem zarówno na festiwalach poświęconych muzyce współczesnej, jak Międzynarodowy Festiwal Muzyki Współczesnej Warszawska Jesień, festiwalach: Warszawskie Spotkania Muzyczne i Portrety Kompozytorów, jak i na Festiwalu Chopiniana w Łazienkach Królewskich w Warszawie, czy wielokrotnie na Festiwalu Muzyki Dawnej na Zamku Królewskim w Warszawie. Dokonywała nagrań i koncertowała z Zespołem Muzyki Dawnej LEGE ARTIS, którego była współzałożycielką.

Koncertowała w Niemczech, Austrii, Francji, Włoszech i Szwajcarii. Zainteresowanie zaś teatrem zaowocowało występem w realizacji „Bachantek” Eurypidesa na londyńskiej scenie Sauthwark Playhouse i na Festiwalu Michaiła Czechowa w Forest Row (Sussex).

Brała udział w prawykonaniach utworów kompozytorów współczesnych (choćby „Ze śpiewów domowych” na głos i fortepian Jarosława Siwińskiego) transmitowanych przez II program Polskiego Radia, tam również można było usłyszeć jej interpretacje renesansowej pieśni angielskiej Johna Dowlanda. Brała udział w muzykologicznej rekonstrukcji „Kyrie e Gloria alla Pastorale” Giovanni Riccieriego pod dyr. prof. Giorgio Piombiniego na Festiwalu Muzycznym w Bolonii. Na zaproszenie Polskiego Towarzystwa Muzyki Współczesnej wykonała w Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie polską prapremierę poematu Sylwii Plath „Lady Lazarus” Daryla Runswicka.

Występowała w filharmoniach: Narodowej w Warszawie, Poznańskiej, Świętokrzyskiej, Podkarpackiej, Lubelskiej, Sudeckiej, w Filharmonii w Bolonii, w La Madeleine w Paryżu, w Santo Spirito in Sassia w Rzymie, w Centrach Chopinowskich w Sannikach i Szafarni, na koncertach Towarzystwa im. Fryderyka Chopina, w Teatrze Studio w Warszawie, w Teatrze im. Osterwy w Gorzowie Wielkopolskim. Wraz z aktorem Dariuszem Jakubowskim tworzy Salony artystyczno-literackie.

Piotr Szafraniec

fot. Agencja Artifex

Urodził się w 1989 roku w Warszawie. Jako dziewięciolatek zadebiutował w Filharmonii Narodowej w Warszawie, wykonując z Orkiestrą Capella Cracoviensis koncert fortepianowy Z. Kowalewskiego. Studia pianistyczne odbył w latach 2008-2013 na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie, pod kierunkiem prof. Jerzego Sterczyńskiego. Uczestniczył w Kursach Mistrzowskich „Vienna International Pianists” w konserwatorium wiedeńskim i stażu pianistów w Portugalii na Maderze.

Koncertuje w Polsce i za granicą: Włochy, Francja, Portugalia, Czechy, Austria. Występował w Filharmonii Narodowej w Warszawie, w Filharmonii Świętokrzyskiej w Kielcach, Filharmonii Dolnośląskiej w Jeleniej Górze, Filharmonii Podkarpackiej w Rzeszowie, Filharmonii Sudeckiej w Wałbrzychu, a także m.in. w Europejskim Centrum Artystycznym w Sannikach, w Ośrodku Chopinowskim w Szafarni, w Pałacu w Radziejowicach, w Teatrze Studio w Warszawie, w Teatrze Osterwy w Gorzowie Wielkopolskim.

Laureat ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów pianistycznych, m.in. w Krakowie, Warszawie, Żaganiu, Gorzowie Wielkopolskim, Stalowej Woli. Jest finalistą XVIII Międzynarodowego Konkursu Muzyki Kameralnej im. Kiejstuta Bacewicza w Łodzi, a także laureatem konkursu poświęconego pamięci Marka Grechuty.

/mat. nadesłane/