Zakazany związek Honoraty i Ignacego. Dziś przypada 163 rocznica ślubu Łukasiewiczów
Ślub Ignacego z Honoratą odbył się 20 kwietnia 1857 roku w Gorlicach.
Było to udane małżeństwo, pomimo iż wzbudzało wiele kontrowersji, zarówno moralnych jak i prawnych. Honorata była siostrzenicą Ignacego, córką jego rodzonej siostry Emilii. Parę dzieliła też duża różnica wieku. Honorata była o 15 lat młodsza od Ignacego.
Ignacy musiał poświęcić dużo czasu i pieniędzy, aby doszło do ślubu z Honoratą. Starania prawne trwały około roku. Para musiała uzyskać zgodę rządu krajowego Galicji, a także samego papieża. Małżonkowie przeżyli wspólnie wiele pięknych, ale też bolesnych chwil.
W roku 1859 Łukasiewiczów dotknęła ogromna tragedia, zmarła ich niespełna 2-letnia córeczka Marianna. Kolejnych nieszczęściem był pożar destylarni w Ulaszowicach. Ignacy i Honorata przetrwali ten trudny czas wspierając się nawzajem. Ich dom zawsze otwarty dla potrzebujących. Przeżyli wspólnie 25 lat. Oboje są pochowani w Zręcinie.
Producentem filmu jest Bogdan Adam Miszczak, scenariusz napisał Łukasz Walczak, a wyreżyserował Maciej Wójcik. W rolę Ignacego Łukasiewicza wcielił się Mariusz Bonaszewski. W filmie występują też między innymi: Dagny Cipora, Artur Dziurman, Łukasz Konopka, Peter Lucas i Mateusz Mikoś.
Film obejmuje lata 1848 -1870 od momentu rozpoczęcia przez Łukasiewicza we Lwowie pracy farmaceuty do uruchomienia rafinerii w Chorkówce. Scenariusz powstał w oparciu o pierwszy wywiad, jaki przeprowadził z Ignacym Łukasiewiczem krakowski dziennikarz Feliks Jan Szczęsny – Morawski. Do dzisiaj zachował się tylko jeden egzemplarz książki z zapisem tej rozmowy pt: „Światek Boży i życie na nim”.Ignacy Łukasiewicz to bohater ponadczasowy, powstaniec, ale przede wszystkim twórca przemysłu naftowego na terenach ubogiej Galicji. Dziś nie byłoby najważniejszego przemysłu światowego, gdyby nie geniusz Ignacego Łukasiewicza, którą jest rafinacja ropy naftowej. Nasz film ukaże i udowodni, że kolebka światowego przemysłu naftowego to Bóbrka na Podkarpaciu.
Zachowane do dzisiaj szyby naftowe i urządzenia naftowe w skansenie to naturalna scenografia do zdjęć wykorzystanych w naszym filmie.
Film mógł być zrealizowany dzięki sponsorom: Polski Koncern Naftowy Orlen, Operator Gazociągów Przesyłowych Gaz-System S.A i Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo. Wsparli nas również: Grupa Nowy Styl, Spółka Orlen Oil, Orlen Południe S.A., Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Krośnie, Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Krakowie, Bank Ochrony Środowiska, Fundacja Grupy PKP i RBDiM w Krośnie. Wspierają nas miasta: Krosno, Jasło, Rzeszów, Sanok, Gorlice. Gminy: Jasło, Jedlicze, Chorkówka i Starostwo Powiatowe w Krośnie i Rzeszowie. Ogromne wsparcie okazali nam: Muzeum Przemysłu Naftowego i Gazowniczego w Bóbrce, Skansen Budownictwa Ludowego w Sanoku, Muzeum Regionalne w Jaśle.
