W Lesku, po wielu latach zostały odrestaurowane Źródełka Mineralne

Miasto zyskało nową atrakcję turystyczną

Dzień 25 czerwca 2023 r. wpisał się w historię Leska, ponieważ to właśnie tego dnia perełka miasta – Źródełka Mineralne po wielu latach odsłoniły swoje nowe oblicze.

Odrestaurowane studnie z wypływającą z nich wodą, wiata rekreacyjna, miejsce na ognisko oraz tężnia solankowa – tak właśnie zmieniło się to wyjątkowe miejsce, z którego chętnie korzystają już mieszkańcy i turyści.

Wielu mieszkańcom leżało na sercu zadbanie o źródełka mineralne, a jednym z nich był gospodarz miasta Adam Snarski.

• Źródełka to nie tylko wspaniałe miejsce, z którym wielu mieszkańców wiąże swoje wspomnienia, ale przede wszystkim chluba i dziedzictwo miasta – komentuje burmistrz.

Miejsce to posiada ciekawą historię, a jego początki znane są już przed I wojną światową. Istniał tu wówczas mały punkt zdrojowy, do którego doprowadzano wodę z czternastu źródeł. O tym, jak potoczyły się losy tego miejsca można poczytać na tablicy pamiątkowej usytuowanej pomiędzy studniami.
Przez wiele długich lat niszczące działanie upływającego czasu, coraz mocniej odcisnęło tu swoje piętno, aż do roku ubiegłego, kiedy obecny burmistrz Leska Adam Snarski podjął decyzję o ich odrestaurowaniu.

Projektem i realizacją prac zajęli się lokalni przedsiębiorcy – Panowie Jerzy i Paweł Orlef, którzy bardzo zaangażowali się w wykonywane prace. Kierownictwo i pracownicy Wydziału Inwestycji UMiG Lesko, dbali o prawidłowość wszystkich robót. Ale całość dopełniają Pracownicy Leskiego Przedsiębiorstwa Komunalnego, którzy zadbali o ukwiecenie tego miejsca, by dzisiaj wyglądało tak pięknie.

Podczas uroczystości otwarcia wielokrotnie podkreślana była ranga, przede wszystkim historyczna i sentymentalna tego miejsca, a uczestnicząca w spotkaniu Radna Rady Miejskiej w Lesku, Pani Doktor Dorota Piękoś – Gliwska, która również od początku mocno wspierała całą inicjatywę, zwracała uwagę na leczniczy charakter tężni solankowej.

Cieszmy się z tego miejsca, korzystajmy z niego często, zwłaszcza z tężni. Mikroklimat powstały wokół niej wykorzystywany jest w profilaktyce i leczeniu schorzeń górnych dróg oddechowych, zapalenia zatok, nadciśnienia tętniczego czy alergii. Ma również wspaniały, relaksacyjny wpływ – dlatego zachęcam do częstego odwiedzania naszych źródełek – przekonywała Pani Doktor.

Niewątpliwie miasto zyskało nową atrakcję turystyczną, ważną dla mieszkańców, ale również odkrywającą nowe karty historii Leska, przez wiele osób nie znane, a jakże ciekawe.

Miasto jest w czasie obchodów 550.lecia nadania praw miejskich. Na kolejne tygodnie zaplanowane zostały kolejne, ciekawe wydarzenia pokazujące urok tego niewielkiego miasteczka z ogromnym potencjałem turystycznym. Zachęcamy do śledzenia informacji na portalach Gminy.

—————————————————————

Rys historyczny Źródeł Mineralnych

Opracował: Michał Michniewicz

Źródełka mineralne w Lesku znane były już przed I wojną światową. Istniał tu wówczas mały punkt zdrojowy, do którego doprowadzano wodę z czternastu źródeł. Ponowne zagospodarowanie źródełek nastąpiło z inicjatywy burmistrza Mieczysława Małka, sprawującego urząd w latach 1934-1938. Przystąpiono wtedy do uporządkowania terenu
i badań wody przeprowadzonych z pozytywnym wynikiem przez dr. Henryka Ruebenbauera ze Lwowa. Analiza chemiczna wykazała lecznicze właściwości leskich wód siarczkowych, korzystnych szczególnie w chorobach reumatycznych i dermatologicznych. W 1936 roku źródła ujęto w sześć ocembrowanych studzienek o głębokości 1-2 m. Każda z nich otrzymała imię upamiętniające zasłużoną dla miasta osobistość:

• Józef (Bielak, burmistrz w latach 1876-1893 i ponownie 1893-1909),
• Mieczysław (Małek),
• Jadwiga (imię żony Romana Gąsiorowskiego, starosty powiatu leskiego w latach 1932-1939),
• Antoni (św. Antoni Pustelnik, patron miasta czczony w bocznym ołtarzu kościoła parafialnego),
• Marian (Moszczeński, aptekarz i radny miejski),
• Julian (Jankiewicz, weteran powstania styczniowego i burmistrz w latach 1893-1894).

W tym samym czasie postawiono budynek administracyjny, niewielką pijalnię wód, kabiny do natrysków i pawilon muzyczny. Ponadto na miejscu wzniesiono istniejące do dziś figurę Matki Bożej Uzdrowienia Chorych oraz pamiątkowy głaz, dedykowany Józefowi Piłsudskiemu w pierwszą rocznicę śmierci. Uroczystego poświęcenia źródełek, przy udziale licznie zgromadzonych mieszkańców, dokonali w maju 1936 roku proboszczowie obu obrządków – rzymskokatolickiego ks. Ludwik Paluch i greckokatolickiego ks. Julian Czuczkiewicz. Zainteresowanie rozwojem Leska jako uzdrowiska wykazywały Urząd Wojewódzki
we Lwowie i krakowski oddział Państwowego Zakładu Higieny. Planowano budowę łaźni
i doprowadzenia wód rurami do miasta. Zamiary przekreśliła II wojna światowa, podczas której zabudowa źródełek uległa zniszczeniu.

W późniejszych latach bez powodzenia próbowano przywrócić je do dawnego stanu.
W 1954 roku nowe badania przeprowadzili balneolodzy ze Szczawna-Zdroju. Zabezpieczono również studzienki oraz wybudowano altanę, ale późniejsze zaniedbania spowodowały,
że źródełka znów popadły w ruinę. Na przełomie lat 60. i 70. o ich odrestaurowanie zabiegał pracujący w Lesku lekarz dr Wojciech Strzyżewski. Dzięki jego staraniom w sprawę źródełek zaangażowali się naukowcy z instytutów balneologicznych w Poznaniu i Warszawie.
W grudniu 1977 powołano też Społeczny Komitet Zagospodarowania Źródeł Mineralnych
w Lesku. Przystąpiono do realizacji projektu założenia zakładu przyrodoleczniczego – wykonano prace porządkowe, naprawiono drogę, ustawiono ławki, zasadzono drzewa, gromadzono fundusze, materiały i sprzęt. Ówczesne władze nie były jednak zainteresowane kontynuacją przedsięwzięcia. Komitet reaktywował się w połowie lat 90., podejmując kolejne działania na rzecz renowacji źródełek. Obecnie przez leskie źródełka przebiega zielony szlak turystyczny wiodący z Zagórza przez Zwierzyń, Wołkowyję i Terkę do szczytu Krysowa
na granicy Bieszczadzkiego Parku Narodowego.